Interessante Weetjes over de Gay Cultuur

Interessante Weetjes over de Gay Cultuur

Hier zijn een aantal interessante weetjes over de gay cultuur — een rijke, diverse en historische wereld die veel invloed heeft gehad op kunst, muziek, taal en activisme:

1. Algemeen & Geschiedenis

  1. Stonewall-rellen (1969) in New York worden vaak gezien als het begin van de moderne LHBTQ+-rechtenbeweging. Ze begonnen toen politie-invallen in homobars werden beantwoord met verzet.
  2. De regenboogvlag werd in 1978 ontworpen door kunstenaar Gilbert Baker. Elke kleur heeft een betekenis: bijvoorbeeld rood voor leven, geel voor zonlicht, paars voor geest.
  3. In veel oude culturen zoals het oude Griekenland en sommige inheemse Amerikaanse stammen was homoseksualiteit sociaal geaccepteerd of zelfs spiritueel gewaardeerd.

2. Kunst & Cultuur

  1. Drag cultuur heeft diepe wortels in de queer gemeenschap. Het is niet alleen entertainment, maar ook een vorm van expressie en verzet tegen gendernormen.
  2. Veel beroemde kunstenaars waren (openlijk of niet-openlijk) gay: denk aan Leonardo da Vinci, Virginia Woolf, Oscar Wilde en Freddie Mercury.
  3. Voguing, een dansstijl populair gemaakt door Madonna, ontstond in de ballroom-scene van queer zwarte en Latijns-Amerikaanse gemeenschappen in New York.
Op Vakantie Bekijk Aanbiedingen

vakantie koffers

3. Taal & Slang

  1. De “Polari” was een geheime gay slang die vooral in het Verenigd Koninkrijk werd gebruikt in de jaren ’50-’60, met woorden als naff, bona en dish.
  2. Camp esthetiek – overdreven, flamboyant en ironisch – is een kernonderdeel van queer cultuur. De MET Gala 2019 had dit zelfs als thema: “Camp: Notes on Fashion.”

4. Media & Representatie

  1. De eerste keer dat een gay personage op tv kwam in een positieve rol was pas in de jaren ‘70. Sindsdien is representatie enorm gegroeid – van Will & Grace tot Heartstopper.
  2. RuPaul’s Drag Race, gestart in 2009, heeft drag mainstream gemaakt en queer performers wereldwijd een podium gegeven.

5. Fun Facts

  1. De term “coming out” komt oorspronkelijk uit de debutantenbal-traditie, waar jonge vrouwen werden ‘gepresenteerd aan de maatschappij’.
  2. In Nederland werd het huwelijk voor mensen van hetzelfde geslacht als eerste ter wereld gelegaliseerd in 2001.
Pride Parade

6. Pride Parade

De geschiedenis van de Pride Parade begint bij een belangrijk moment in de strijd voor LGBTQIA+-rechten: de Stonewall-rellen in New York in juni 1969.

6.1 Oorsprong – Stonewall-rellen (1969)

Op 28 juni 1969 viel de politie een homobar genaamd Stonewall Inn in New York binnen. Dergelijke invallen waren destijds gebruikelijk en gewelddadig. Maar dit keer kwamen de bezoekers, veelal queer personen van kleur, trans vrouwen en drag queens, in opstand. Dit leidde tot dagenlange rellen en werd een keerpunt in de LGBTQIA+-rechtenbeweging.

6.2 Eerste Pride (1970)

Een jaar na de rellen, in 1970, werd de allereerste Pride March gehouden in New York, op 28 juni. Ook in Los Angeles, Chicago en San Francisco waren er demonstraties. De term “Gay Pride” werd gebruikt om trots te tonen in plaats van schaamte.

6.3 Pride wereldwijd

Vanaf de jaren ’70 breidde Pride zich uit naar andere steden in de VS en later wereldwijd. Het werd steeds minder een protestmars en steeds meer ook een viering van diversiteit, hoewel het activistische karakter nooit helemaal verdween.

6.4 Pride in Nederland

  • 1977: Eerste grote demonstratie in Nederland, tegen antihomowetgeving in de VS.
  • 1996: Eerste officiële Amsterdam Pride, met als hoogtepunt de Canal Parade – een unieke botenparade over de grachten.
  • Sindsdien zijn er ook Prides in andere steden zoals Rotterdam, Utrecht, Leeuwarden en Arnhem.

6.5 Van protest tot feest

Hoewel Pride vandaag de dag vaak een feestelijke en commerciële sfeer heeft, blijft de oorsprong activistisch: het gaat om rechten, zichtbaarheid, veiligheid, en acceptatie – vooral voor mensen uit gemarginaliseerde groepen binnen de queer community.

Carnaval Gay van Barranquilla

7. Carnaval Gay van Barranquilla

Het Carnaval Gay van Barranquilla is een kleurrijk en inclusief evenement dat de rijke culturele diversiteit van de Colombiaanse Cariben viert. Het is een van de meest iconische LGBTIQ+-vieringen in Colombia en heeft zich in de loop der jaren ontwikkeld tot een belangrijk onderdeel van het traditionele Carnaval van Barranquilla.

7.1 Wat is het Carnaval Gay van Barranquilla?

Het Carnaval Gay is een viering van de LGBTIQ+-gemeenschap binnen het grotere Carnaval van Barranquilla. Het evenement bestaat uit verschillende activiteiten, waaronder de Guacherna Gay, het Reinado Popular Gay, de Toma de la Ciudad, de Izada de Bandera en de Lectura del Bando. Deze activiteiten werden op 29 november 2017 erkend als “Patrimonio Cultural e Inmaterial del Distrito” door de gemeenteraad van Barranquilla, wat hun culturele en maatschappelijke waarde onderstreept.

7.2 Geschiedenis en betekenis

Het Carnaval Gay heeft zijn oorsprong meer dan veertig jaar geleden, toen de gemeenschap voor het eerst de straat opging om hun identiteit te vieren. In die tijd was het verkrijgen van toestemming voor een dergelijke viering een uitdaging. Het eerste openbare Carnaval Gay werd mogelijk gemaakt door de steun van een vooruitstrevende politieagent .

Tegenwoordig is het Carnaval Gay een symbool van trots, inclusie en culturele rijkdom. Het biedt een platform voor de LGBTIQ+-gemeenschap om zichtbaar te zijn en hun rechten te verdedigen binnen de bredere carnavalsvieringen van Barranquilla.

Landen met de Meeste Black Gays

8. Landen met de Meeste Black Gays

Er zijn geen exacte cijfers over het aantal Black gay mensen per land, omdat veel landen geen etniciteit én seksuele oriëntatie samen registreren — vaak om privacyredenen of door gebrek aan inclusieve data. Maar op basis van bevolkingssamenstelling, geschiedenis, LGBTQIA+-rechten en zichtbaarheid kunnen we wel een redelijke inschatting maken.

1. Verenigde Staten

  • Ongeveer 40 miljoen Black Americans, waarvan een significant percentage zich identificeert als LGBTQIA+.
  • Grote steden als Atlanta, New York, Los Angeles en Chicago hebben levendige Black queer communities.
  • Bekende organisaties: The Audre Lorde Project, BLK Pride, The Marsha P. Johnson Institute.

2. Brazilië

  • Grootste populatie mensen van Afrikaanse afkomst buiten Afrika (~50% van de bevolking).
  • LGBTQIA+-rechten zijn wettelijk beschermd, maar geweld tegen Black queer mensen is nog steeds een probleem.
  • Grote Pride-events zoals in São Paulo trekken miljoenen bezoekers.

3. Zuid-Afrika

  • Heeft veruit de meeste wettelijke rechten voor LGBTQIA+ mensen op het Afrikaanse continent.
  • Een van de weinige Afrikaanse landen waar het homohuwelijk legaal is.
  • Grote Black LGBTQIA+ community in steden zoals Johannesburg en Cape Town.

4. Nigeria (formeel vs. informeel)

  • Grootste Black bevolking in Afrika (~220 miljoen mensen).
  • Homoseksualiteit is illegaal en strafbaar met 14 jaar cel of meer.
  • Toch bestaat er een ondergrondse Black queer scene, vaak met veel creativiteit en weerstand.
  • Activisten zoals Bisi Alimi (nu in Londen) zijn belangrijk voor bewustwording.

5. Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk

  • Grote Black diaspora uit het Caribisch gebied en Afrika.
  • Londen, Parijs en Marseille hebben actieve Black LGBTQIA+ gemeenschappen.
  • Evenementen zoals UK Black Pride zorgen voor zichtbaarheid en support.

6. Haïti en de Caribische eilanden

  • Cultuur sterk beïnvloed door Afrikaanse wortels.
  • LGBTQIA+-rechten variëren sterk per eiland.
  • In landen als Curaçao, Jamaica en Barbados zijn er zowel uitdagingen als opkomende queer communities, vaak in de marge.

Let op: In veel landen waar de Black bevolking groot is, is zichtbaarheid beperkt door sociale of religieuze taboes, wetgeving of geweld. Zichtbaarheid betekent dus niet automatisch veiligheid.