Namibië Bezienswaardigheden: Windhoek, Sossusvlei en Deadvlei, Etosha National Park, Fish River Canyon, Swakopmund, Twyfelfontein, Kaokoland en Kolmanskop.
Namibië Bezienswaardigheden
Namibië is een prachtig land in zuidelijk Afrika dat bekend staat om zijn adembenemende landschappen en diverse natuurlijke schoonheid. Het land ligt aan de Atlantische Oceaan en grenst aan Angola, Zambia, Botswana en Zuid-Afrika.
Sossusvlei en Deadvlei zijn twee iconische bestemmingen in Namibië die bekend staan om hun surrealistische landschappen. Sossusvlei is de thuisbasis van de hoogste zandduinen ter wereld, terwijl Deadvlei een uitgedroogde zoutpan is met versteende bomen die een fascinerend contrast vormen met de omringende rode duinen.
De hoofdstad van Namibië is Windhoek, een levendige stad met een mix van Duitse en Afrikaanse invloeden. Het land heeft een diverse bevolking en er worden verschillende talen gesproken, waaronder Engels en Afrikaans. Namibië heeft een overvloed aan adembenemende bezienswaardigheden en natuurlijke wonderen.
Windhoek
De hoofdstad van Namibië, Windhoek, is een van de schoonste en veiligste steden van Afrika. Het is de grootste in Namibië met een bevolking van ongeveer 250.000 inwoners. Gelegen in een vallei omringd door het Eros- en Auas-gebergte, met het Khomas-hoogland in het westen, is de architectuur van Windhoek een mix van zowel het moderne als het Duitse koloniale tijdperk.
De Duitse taal en cultuur zijn in veel opzichten nog steeds van invloed. Duitse restaurants serveren traditionele maaltijden, bier en brood en de taal kan naast de officiële taal, Engels, worden gesproken. Lokale Township-rondleidingen geven een uniek perspectief op het dagelijks leven. De internationale luchthaven Windhoek Hosea Kutako ligt 45 km ten noordoosten van de stad.
Dune 45
De duinen van de Namib-woestijn zijn ontstaan door zand dat door de wind vanaf de kust van Namibië wordt meegevoerd. Het zand is hier 5 miljoen jaar oud en is rood van kleur vanwege het ijzeroxidegehalte. Naarmate de verlichting verandert met het tijdstip van de dag, verandert ook de karakteristieke kleur van de duinen, waardoor op elk moment interessante foto’s kunnen worden gemaakt.
Bezoekers mogen Dune 45 beklimmen, dus zorg ervoor dat je vroeg in de ochtend op bezoek komt om vanaf de top van Dune 45 de zonsopgang boven de vlei te aanschouwen. De Dune 45 is 85 meter hoog en de klim is zeker de moeite waard, want vanaf de top wordt je verwend met een ongelooflijk panoramisch uitzicht over de Duinvallei. In het ochtend- en avondlicht wordt de bodem van de pan omschreven als een “maanlandschap” en is het werkelijk een lust voor het oog.
Sossusvlei
Gelegen in het grootste natuurgebied van Afrika (het Namib-Naukluft National Park), is Sossusvlei mogelijk de meest spectaculaire en bekendste attractie van Namibië. Gekenmerkt door de grote rode duinen eromheen, is de Sossusvlei een grote, witte zout- en kleivlakte en het hele jaar door een geweldige bestemming. De duinen in dit gebied behoren tot de hoogste ter wereld, bereiken bijna 400 meter, en bieden fotoliefhebbers prachtige beelden in het prachtige ochtend- en avondlicht.
Sossusvlei betekent letterlijk ‘doodlopend moeras’, omdat het de plaats is waar de duinen samenkomen en de rivier de Tsauchab niet verder kan laten stromen, zo’n 60 kilometer ten oosten van de Atlantische Oceaan. Vanwege de droge omstandigheden in de Namib-woestijn stroomt de rivier echter zelden zo ver en blijft de pan de meeste jaren kurkdroog.
Tijdens een uitzonderlijk regenseizoen vult de Tsauchab de pan en trekt bezoekers van over de hele wereld naar deze spectaculaire plek. Fotografen worden verwend met een glazig ‘meer’ met weerspiegelingen van de omliggende duinen. Wanneer de pan gevuld is, kan deze wel een jaar lang water vasthouden.
Deadvlei
Dicht bij Sossusvlei ligt Deadvlei, een kleipan die wordt gekenmerkt door donkere, dode kameeldoornbomen die contrasteren met de witte panbodem. De pan werd gevormd toen de Tsauchab-rivier overstroomde en door de overvloed aan water kameeldoornbomen konden groeien.
Het klimaat veranderde echter en de zandduinen drongen de pan binnen, waardoor de rivier het gebied niet kon bereiken. De bomen zijn naar schatting ongeveer 900 jaar oud, maar zijn door het droge klimaat nog niet vergaan.
Deadvlei is een paradijs voor fotografen, omdat het contrast tussen de pikzwarte bomen en gebleekt witte pannen, en de roestrode duinen en de diepblauwe lucht ongelooflijke beelden opleveren. Deadvlei ligt op minimaal 1 km lopen vanaf de parkeerplaats, dus zorg ervoor dat je drinkwater meeneemt.
Spitzkoppe
De steile granieten toppen en de rode, met stof bedekte grond van de Spitzkoppe kunnen je het gevoel geven alsof je een voet op Mars hebt gezet. In werkelijkheid bevinden de Spitzkoppe bergen zich eigenlijk in het hart van de Namib woestijn, tussen Usakos en Swakopmund. Het is een van de beste bestemmingen in Namibië om te wandelen en rotsklimmen.
Vanwege de moeilijkheidsgraad van het terrein hebben slechts 600 mensen met succes de top van de Spitzkoppe-toppen bereikt. Als je nog niet klaar bent om de verraderlijke reis aan te gaan, kun je nog steeds Spitzkoppe bezoeken om de honderden rotsschilderingen aan de zijkanten van de bergen te bewonderen.
Twyfelfontein Organ Pipes
Twyfelfontein Organ Pipes is een unieke geologische formatie en een populaire toeristische attractie in de Kunene-regio in het noordwesten van Namibië. Twyfelfontein staat bekend om zijn eeuwenoude rotstekeningen en schilderijen, die sinds 2007 op de Werelderfgoedlijst van UNESCO staan. De ‘orgelpijpen’ verwijzen echter naar een specifieke rotsformatie in het Twyfelfontein-gebied.
De orgelpijpen zijn een opvallend voorbeeld van zuilvormige verbindingen, een natuurlijk geologisch fenomeen dat optreedt wanneer bepaalde soorten lava of magma afkoelen en samentrekken in een specifiek patroon, waardoor lange, verticale en veelhoekige kolommen ontstaan. Deze kolommen zijn meestal recht en hebben een zeshoekige of vijfhoekige vorm, vergelijkbaar met orgelpijpen, vandaar de naam.
Twyfelfontein rotstekeningen
Namibië kreeg in 2007 de eerste UNESCO-werelderfgoedlocatie. Sindsdien zijn bezoekers van over de hele wereld naar Twyfelfontein gereisd – een van de grootste concentraties rotstekeningen in Afrika. Er wordt geschat dat er ongeveer 2500 verschillende rotstekeningen zijn.
Twyfelfontein ligt in Damaraland in het noordwesten van Namibië in de regio Kunene. Er wordt geschat dat de meeste rotstekeningen meer dan 6000 jaar geleden zijn uitgehouwen. Deze gravures werden vlak voor 1914 ontdekt door topograaf Reinhard Maak, dezelfde geleerde die ook de beroemde White Lady Rock Painting op de Brandberg vond.
Er wordt aangenomen dat het San-volk in deze rotsen heeft uitgehouwen en de buitenste laag heeft verwijderd, en de geler gearceerde rots eronder heeft bereikt. In de loop van de tijd zijn de gravures geoxideerd, waardoor deze gravures zijn verzegeld en behouden. Als gevolg hiervan bevindt de rotskunst zich in een verrassend goede staat, aangezien ze zijn blootgesteld aan de elementen.
Een bezoekerscentrum in Twyfelfontein verwelkomt gasten. Gasten kunnen kiezen uit vier verschillende rotskunstroutes. Sommige van deze routes zijn zelfstandig, terwijl andere alleen met deskundige gidsen kunnen worden bezichtigd.
Namibië Damaraland
Het adembenemende bergachtige gebied van Damaraland herbergt een assortiment aan de woestijn aangepaste dieren in het wild, zoals olifanten, neushoorns, zebra’s en leeuwen, die een bestaan leiden in dit bijna dorre landschap. Een niet te missen attractie is de pittoreske Brandberg, de hoogste berg van Namibië, waar duizenden oude rotsschilderingen te vinden zijn, waaronder de Witte Dame.
Damara Living Museum
Het Levende Museum van de Damara ligt ongeveer 10 km ten noorden van de beroemde rotstekeningensite van Twyfelfontein, direct aan de D2612. Het werd geopend in februari 2010 en is het eerste traditionele Damara project in Namibië. De mogelijkheid om de traditionele Damara cultuur in deze vorm te ervaren bestaat nergens anders in Namibië of ter wereld.
Samen met de Bosjesmannen behoren de Damara tot de oudste volkeren van Namibië. Door hun losse sociale structuren konden de Damara zich tijdens de kolonisatie van Namibië niet verdedigen tegen agressors. Dit is een van de redenen waarom hun cultuur voor een groot deel in de vergetelheid is geraakt. In het kader van het Levend Museum van de Damara werd een poging ondernomen om de ‘verloren cultuur’ van de Damara te reconstrueren.
Fish River Canyon
De Fish River Canyon is na de Grand Canyon in de VS de grootste kloof ter wereld. De Canyon maakt deel uit van het door de staat beheerde Ais-Ais Richtersveld Transfontier Park. De ingang van het park ligt op 10 kilometer van het bekende uitkijkpunt Hell`s Bend bij het Hobas Restcamp.
Bezoekers moeten zich hier melden. Belangrijk om te weten is dat de Canyon hike tijdens de zomermaanden gesloten is vanwege de hitte. De Fish River Hiking Trail kan worden uitgevoerd in de maanden april – september en kan binnen 4 tot 5 dagen worden voltooid, afhankelijk van de conditie. Het heeft een lengte van 85 km en de afdaling naar de Canyon is alleen toegestaan voor wandelaars die de route afleggen. Dag bezoekers mogen niet in de Canyon klimmen.
De Fish River is 800 kilometer lang en daarmee de langste rivier van Namibië. Het vindt zijn oorsprong in de oostelijke delen van het Naukluftgebergte. Na ongeveer 200 km mondt de rivier uit in de Hardap Dam, het grootste waterreservoir van het land met een omtrek van 30 km en een oppervlakte van 28 km².
Met de scheiding van het continent Gondwana, ongeveer 120 miljoen jaar geleden, en de opheffing van het Afrikaanse continent, nam de helling van de Fish River toe, waardoor deze nog dieper in de rotsen kon eroderen. Tegenwoordig is het diepste punt van de kloof 549 meter diep.
Kaokoland
Als je van extreem terrein, verborgen valleien en zeldzame, exotische cultuur houdt, dan is Kaokoland, ook wel Kaokoveld genoemd, in het noorden van Namibië de plek om naartoe te gaan. Dit afgelegen, dunbevolkte land ter grootte van Zwitserland ligt tussen het Skeleton Coast Park en de Kunene-rivier aan de Angolese grens. Het heeft een unieke schoonheid met een prachtig berglandschap.
Himba-tribe
Een wilde grens inderdaad, de afzondering van het Kaokoland is de reden dat de semi-nomadische Himba-stam door kan gaan met hun traditionele manier van leven. De mooie vrouwen en kinderen van deze stam zijn ongewoon en opvallend met hun rode okerkleurige huid, ingewikkelde kapsels en handgemaakte sieraden.
Epupa Falls Namibië
De grensrivier tussen Namibië en Angola, de Kunene, stort zich in een 40 meter diepe kloof bij de Epupa-watervallen dichtbij het nabijgelegen dorp Epupa. In de Herero-taal betekent Epupa “vallend water”. De Kunene-rivier is een van de vijf eeuwige rivieren van Namibië. Niettemin verandert het waterpeil afhankelijk van de jaarlijkse regenval, zodat het natuurspektakel van de Epupa Falls onderhevig is aan seizoensschommelingen. De beste maanden om de watervallen te bekijken zijn april en mei.
Omdat de regio Kunene erg droog is, is de kans op malaria minimaal. Veel gevaarlijker zijn de krokodillen in de Kunene rivier, dus zwemmen in de rivier is niet aan te raden! De Epupa Falls zijn te bereiken via Opuwo op de C43. Het is raadzaam om in Opuwo brandstof, water en voedselvoorraden aan te vullen voordat je naar Epupa vertrekt, aangezien de winkelmogelijkheden daar schaars zijn.
Solitaire
Veel toeristen gebruiken Solitaire als tussenstop op weg van of naar Sesriem en de Sossusvlei. Het ligt in een zeer dunbevolkt gebied dichtbij het Namib Naukluft Park op de kruising van twee belangrijke wegen: de C14 van Walvisbaai naar Bethanien en de C24 van Rehoboth naar Sossusvlei.
Soltaire bestaat slechts uit een tankstation, een winkel, een kapel en een bakkerij met café. Het café staat bekend om zijn appeltaart, misschien wel “de beste van heel Namibië”. Een lodge en een camping maken Solitaire compleet.
Het eerste wat de aandacht van de bezoeker trekt bij aankomst in Solitaire is de overvloed aan autowrakken die schilderachtig langs de weg zijn gedrapeerd. Solitaire ligt op ongeveer 83 km afstand van Sesriem.
Lüderitz Gekleurde Huizen
Beïnvloed door Duitse kolonisten, diamantgeld en toerisme, is de stad een eclectische mix van stijlen. Koloniale huizen, een vleugje Art Nouveau en een beetje Beierse stijl – huizen zijn gebouwd op en tussen enorme rotsen. Er is veel te ontdekken: slenter door de grindstraten, beklim een rots om in een achtertuin te kijken, maak foto’s van felgekleurde deuren en bezoek herenhuizen die nu musea zijn. Een kerk op een hoge rots met uitzicht op de oceaan. Huizen in Tudor-stijl, geschilderd in felle kleuren. Een opzichtig geel modern hotel. Geprefabriceerde mijnbouwhuizen, personeelsverblijven met plat dak.
Kolmanskop
Kolmanskop ligt slechts 15 km ten oosten van de havenstad Lüderitz en was in 1908 een klein treinstation, toen de spoorlijn tussen Lüderitz en Keetmanshoop werd aangelegd. Volgens de legende ontleende het station zijn naam aan een Nama-man genaamd Coleman, die met zijn ossenwagen op de plek vast kwam te zitten en daardoor stierf van de dorst.
In 1908 vond de spoorwegarbeider Zacharias Lewala een glimmende steen en bracht die naar de hoofdspoorwegvoorman August Stauch. Stauch was gestationeerd op station Grasplatz met de opdracht de spoorlijn zandvrij te houden. Hij was een hobby-mineraloog en had zijn arbeiders geadviseerd om elke unieke steen die ze konden vinden naar hem toe te brengen.
Hij ging er onmiddellijk van uit dat de vondst van Lewala een diamant was, wat later werd bevestigd nadat de steen was onderzocht door zijn vriend en toekomstige partner Söhnke Nissen, een mijningenieur. Stauch en Nissen schreeuwden hun vondst niet van de daken, maar gaven in plaats daarvan hun baan op en verzekerden zich van claims van 75 km² op Kolmanskop. Ze zetten hun zoektocht naar diamanten met succes voort.
Toch bleef het voorkomen van diamanten niet lang geheim en al snel ontstond er een echte diamantkoorts, toen hordes diamantzoekers en avonturiers zich in het gebied vestigden. Binnen twee jaar vond er in hoog tempo een ongeëvenaarde stadsontwikkeling plaats; binnen een paar jaar werd Kolmanskop de rijkste stad van Afrika en een van de rijkste steden ter wereld.
De daardoor ontwikkelde infrastructuur was destijds ongeëvenaard; vanaf 1911 beschikte de stad over elektriciteit, luxe stenen huizen, een casino, een school, een ziekenhuis, een ijsfabriek om ijs voor koelkasten te produceren, een theater, een balzaal, een sporthal, een bowlingbaan, een zoutwaterbaan zwembad en nog veel meer, hoewel hier minder dan 400 mensen woonden.
In 1928 werden winstgevende prospectielocaties ontdekt ten zuiden van Lüderitz, helemaal tot aan Oranje-mund, en toen de afzettingen rond Kolmanskop bijna uitgeput waren, werden de mijnbouwactiviteiten stopgezet en tot 1938 werden alle machines naar het zuiden gebracht. De stad werd aan zijn lot overgelaten en de woestijn eiste zijn verloren grondgebied terug. De laatste bewoner verliet Kolmanskop tussen 1956 en 1960.
Kolmanskop Zand Gevulde Kamer
Een met zand gevulde kamer in een huis in Kolmanskop, vlakbij Luderitz. Kolmanskop was ooit een klein, welvarend diamant mijndorp, maar raakte in verval toen de diamanten schaars werden, en staat sinds de jaren vijftig verlaten. Het is lang geleden dat er iemand in Kolmanskop woonde. Als je nu door de stad dwaalt, lijkt het een beetje alsof je in een schilderij van Salvador Dalí stapt.
De gebouwen waren ooit woningen en bedrijven. Er was een slager die gespecialiseerd was in Weense worsten, en een postkantoor dat op vrijdag overvol was als er post van de buitenwereld de afgelegen stad binnenkwam (met een hoog aantal inwoners). Die huizen zijn nu leeg: de helderblauwe of groene verf op de muren, of het bloemenbehang, wordt langzaam wegge stript door de tijd en de natuur.
Grove Mall Winkelcentrum
Grove Mall biedt een breed scala van 117 plezierige winkelervaringen in een moderne en creatieve setting van 55.000 m², met een gevarieerde compilatie van de beste winkels en restaurants in Windhoek. Winkel naar hartenlust bij één van de ruim 100 topwinkels zoals Woolworths, Freedom Of Movement, Signature Cosmetics, The Crazy Store, Swarovski, Steve Madden en Tekkie Town.
Geniet van je favoriete maaltijden met het uitgebreide voedselaanbod in de Grove Mall, Roco Mamas, Wimpy, Ocean Basket, Col’Cacchio, Spur, Mugg & Bean en het nieuwe Windhoek WaffleHaus. Of pak wat popcorn en beleef de nieuwste blockbusterfilms op de Ster-Kinekor zilveren schermen!
Walvis Bay
Walvisbaai is een belangrijke haven aan de Namibische kust. Het is ook een enorm populaire bestemming voor reizigers en de lokale bevolking die op zoek zijn naar woestijnsporten. Bij de lagune kun je kitesurfen dankzij de harde wind op het water.
Desert Beach
Aan de noordelijke kustlijn van Namibië ontmoet de grimmige schoonheid van een van de oudste woestijnen ter wereld een Atlantische stroming die rijk is aan zeeleven. Het resultaat is een gematigde woestijn kustlijn zoals niets anders op aarde.
Het dominante kenmerk van de regio is de Namib woestijn, een dorre omgeving met torenhoge zandduinen, droge rivierbeddingen en lege canyons. Namib betekent ‘uitgestrekte plaats’ en de lange stukken leeg strand en duin in deze woestijn worden vaak omschreven als eenzaam of somber. Bij nadere beschouwing blijkt echter dat de woestijn leeft met unieke reptielen, insecten en planten.
Swakopmund Beach
Swakopmund is de grootste badplaats van Namibië en heeft een enorme aantrekkingskracht op toeristen en feestvierders van over de hele wereld. De koloniale architectuur in Europese stijl van deze kustplaats benadrukt het Duitse erfgoed en vormt een opvallend contrast met het Namib woestijnlandschap. Sandboarden of motorrijden door de duinen, dineren en drinken in een mooi café aan het water, of verwonder je
gewoon over de unieke vogels en vegetatie van de regio. Het omvat verschillende oude koloniale bouwwerken, dus liefhebbers van geschiedenis zullen ervan genieten. De golven zijn behoorlijk sterk, daarom wordt zwemmen niet aanbevolen. Een wandeling over het strand of een duik zijn echter nog steeds toegestaan.
Enkele Tips
Je kunt het beste betalen in Namibische dollars of Zuid-Afrikaanse Rand. Als je wilt betalen in euro’s of Amerikaanse dollars wordt er vaak onvoordelig afgerond.
In Namibië geldt een netspanning van 220 V en de frequentie is 50 Hz. Voor de stopcontacten is een universele stekker nodig.
